διαειδικός ανταγωνισμός

Ο ανταγωνισμός μεταξύ οργανισμών που ανήκουν σε διαφορετικά είδη. Ονομάζεται έτσι για να διακρίνεται από τον ενδοειδικό ανταγωνισμό, ο οποίος αναφέρεται σε άτομα του ίδιου είδους. Γενικά ως ανταγωνισμός μπορεί να οριστεί η χρήση ενός πόρου (τροφής, νερού, χώρου) από έναν οργανισμό, η οποία περιορίζει τη διάθεση του πόρου αυτού σε άλλους οργανισμούς. Ο δ.α. αφορά σχέσεις που δεν είναι πάντα άμεσα ορατές. Για παράδειγμα, το λιοντάρι, η λεοπάρδαλη και το τσιτάχ (γατόπαρδος) είναι αρπακτικά αιλουροειδή της αφρικανικής σαβάνας και δεν τρώνε το ένα το άλλο. Είναι όμως ανταγωνιστές γιατί κυνηγούν περίπου στον ίδιο χώρο και τα ίδια θηράματα, άρα η επιτυχία του ενός σημαίνει μείωση της τροφής για το άλλο. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Αυστραλία, όπου ο σκύλος ντίνγκο, που ζει σε αγέλες, εκτόπισε σταδιακά τον μαρσιποφόρο θυλακίνο στερώντας του την τροφή· ο θυλακίνος, παρότι είναι πολύ ισχυρότερος από τον ντίνγκο ως άτομο, είναι μοναχικός και γι’ αυτό λιγότερο αποτελεσματικός στο κυνήγι. Παρόμοια ανταγωνιστικά φαινόμενα, εξίσου έντονα αλλά λιγότερο εντυπωσιακά, παρατηρούνται και μεταξύ των συγγενικών φυτικών ειδών που προσπαθούν να αναπτυχθούν στον ίδιο χώρο.